Een meelevend verslag van Daniëlle Steijn, met een extraatje van Ron Deen

In de Zandkuil begint het tijdens dit eerste returnweekend vrij rustig met slechts drie bezette tafels. En waar vorige week de stoelen goed bezet werden door de vele toeschouwers, waren nu slechts een handvol mensen in de zaal om aan te moedigen. Alleen Gerard Triou mocht dit keer rekenen op familiesupport. En team 8 werd aangemoedigd door twee Steijntjes.
Team 2 nam het met Riny, Thomas en Alwin op tegen Irene uit Tilburg waar ze de punten mee moesten delen. Riny wist er twee te winnen, Thomas en Alwin beide 1. Gerard, Ronald en Niels speelden tegen ODT uit Roosendaal. De uitslag: 3-7. Niels won twee partijen, Gerard 1. Ronald bleef helaas met lege handen achter. Op de derde tafel speelden het 7e tegen het 8e. Justin, Sven en Marco wisten 6-4 te winnen. Laatstgenoemde bleef dit keer ongeslagen. Justin won knap tweemaal en Sven kon er nog een partij aan toevoegen. In het 8e won Ron 2 partijen, David 1. Rikki won samen met Ron mooi het dubbel*. (lees voor een uitgebreide analyse onderaan dit artikel!)
Team 3 reisde met slechts twee man af naar Veldhoven. Daar haalden ze knap een gelijkspel ook al was het tegen de nummer laastst in de poule. Kris en Julian wonnen beide twee partijen en hun dubbel. Team 4 nam bijna alle punten mee terug uit Oudenbosch. Ewout en Rinze bleven ongeslagen. Alleen Richard moest 1 tegenstander feliciteren. Sandra, Jelle Jan en Carl uit team 5 verloren helaas 6-4 van Yerseke, waar ze thuis nog 7-3 van wisten te winnen. Sandra won mooi twee partijen. Haar teamgenoten allebei 1.Het laatste team kwam dit weekend niet in actie.

Thuisvoordeel

Dit was eindelijk weer een weekend waarin we alle jeugdteams en het eerste heren team in de Zandkuil konden aanmoedigen. En druk was het zeker. Er was lang niet voor iedereen een plekje in de zaal. Dat onze teams in het voordeel zijn als ze thuis spelen is gezien de uitslagen zeker waar. Bijna alle jeugdteams hebben een betere uitslag neer gezet in deze returnwedstrijden. Sommige tegenstanders wijten dat aan “al dat onsportieve geklap”, wij noemen dat enthousiast en fanatiek aanmoedigen.
In de 4e klas moesten de twee teams die laatste staan in de poule tegen elkaar. Nout, Gilles en Jordy stonden onder leiding van coach Ingrid en deden goede zaken door van Scaldina met 8-2 te winnen. Alleen Nout moest een tegenstander feliciteren. En ook het dubbel ging naar Scaldina. Een klasse hoger namen de dames Richella, Eva en Martha en coach Jan-Henk het op tegen ODT, dat slechts met twee man speelden, waarvan er 1 ook nog eens een invaller was. Niet zo gek dat 9-1 op het bord mocht worden opgehangen. Alleen het dubbel ging verloren. 


Moederhart
Ietwat spannender ging het er aan toe bij team 3 (al zeg ik het zelf). Kees, Yves, Jesse en Nick (die mee deed voor het dubbel) wisten TIOS met 6-4 te verslaan. Ze kwamen met 2-1 achter, waarna het broertjesdubbel uitkomst moest bieden. Vorige week dubbelden ze voor het eerst samen en dat ging bovenverwachting goed. Deze keer begonnen ze weer bijzonder goed en kwamen vrij makkelijk op een 2-0 voorsprong. Uiteindelijk lieten ze het toch aankomen op een achterstand in de vijfde game, maar wisten het gelukkig op het laatste moment om te zetten in winst. Nick was dus niet voor niks vroeg opgestaan. Daarna kwamen ze op een knappe 6-3 voorsprong toen de goed spelende Jesse het nog moest opnemen tegen de jongen die deze competitie bijna niets heeft verloren. Het leek Jesse heel makkelijk af te gaan toen hij 2-0 voorkwam. Dan gaan de zenuwen toch opspelen, zeker als alle andere wedstrijden al afgelopen zijn en alle spelers in de hele zaal op spannende momenten stil zijn en al hun ogen op jou gericht zijn. Ik kan je vertellen dat zulke momenten ook heel slecht zijn voor een moederhart. Het kwam toch weer aan op een vijfde game en keek Jesse tegen een achterstand aan. Door het ‘fanatieke geklap’ maakte hij van de 10-8 achterstand toch 10-10. Zeer spannende momenten braken aan en pas bij 14-13 kwam Jesse voor het eerst op voorsprong. Coach Emiel greep dat aan om een time-out te nemen. Helaas zonder succes want Jesse verloor toen toch met 16-14. Jesse en Yves wonnen uiteindelijk twee partijen, Kees 1 en Jesse en Nick wonnen hun dubbel. 
Team 2 was het enige team dat iets minder presteerde deze returnwedstrijd. Waar uit 6-4 werd verloren, werd het nu 3-7 met coach Jan S. Het team miste helaas kopman Julian maar voor hem in de plaats deed Karen mee. Daardoor waren de verwachtingen wel hoog, maar Karen kampte toch met veel zenuwen. Karen, Melle en Norah wisten alledrie 1 partij te winnen.


Drie J’s

De 9-1 verlies in Amsterdam moest het eerste jeugdteam kunnen verbeteren. Dit keer hielden de drie J’s (Justin, Jesse en Jan) de schade iets meer beperkt, tot 3-7. Ze wonnen alle drie 1 partij. Jan speelde ontzettend goed en had zeker kans om er nog een punt aan toe te voegen, maar helaas kon hij dat op de cruciale momenten niet afmaken.


Sören ongeslagen…uiteraard

Veel spannender kan de stand na de helft van de competitie niet zijn dan in de poule van ons 1e herenteam. Die teams staan op 28-28-27-27-20-20 punten waarbij zij een van de teams zijn met 28 punten. Het kan dus nog alle kanten op, daarom was de 6-4 overwinning op Red Star uit Goirle heel welkom. Sören won (bijna uiteraard) al zijn partijen. Slechts 1 game moest hij afstaan. Rogier en Emiel wonnen beide 1 partij en ook het dubbel wisten ze deze keer naar zich toe te trekken. Jan moest deze wedstrijd vanaf de kant toekijken, maar voorzag zijn teamgenoten uiteraard van de nodige tips. Helaas viel dit weekend voor het eerst een ruime uitslag in deze poule. Pecos won met 8-2 waardoor er meer lucht komt tussen de teams waarbij TTCM nu tweede staat.

VR 18 okt20:00 
Senioren 10124TTC Middelburg 2 – Irene 2 5–5
Senioren 10221Veldhoven 1 – TTC Middelburg 3 5–5
Senioren 12116Vice Versa ’51 2 – TTC Middelburg 4 1–9
Senioren 12918TTC Middelburg 6 – ODT Kanjers Uitzendb43–7
Senioren 12818Yerseke 2 – TTC Middelburg 5 6–4
Senioren 14018TTC Middelburg 8 – TTC Middelburg 7 4–6
ZA 19 okt10:30      
Jeugd 20218TTC Middelburg 2 – ODT Kanjers Uitzendb13–7
Jeugd 20418TTC Middelburg 3 – TIOS ’51 3 6–4
Jeugd 20618TTC Middelburg 4 – ODT Kanjers Uitzendb29–1
Jeugd 20918TTC Middelburg 5 – Scaldina 1 8–2
ZA 19 okt14:30      
LandelijkHeren12416TTC Middelburg 1 – SV Red Star ’58 1 6–4
LandelijkJeugd19216TTC Middelburg 1 – Amsterdam 1 3–7

*

Trainen, garantie voor succes?

Team 7 tegen team 8 in dezelfde competitie, dat betekent junioren tegen senioren, routine tegen aanvallende bedoelingen, etc.
De competitieleider had bedacht om beide teams in het najaar van 2019 in dezelfde poule te plaatsen en dan moet altijd nog maar blijken hoe dat loopt. Mogelijke competitievervalsing ligt immers op de loer, zeker als de competitie richting het einde loopt en een van de twee teams de punten nog hard nodig heeft. Team 7 heeft jarenlang een lidmaatschap op de 3e klas gehad, terwijl team 8 een aantal keren heeft geprobeerd om er het beste van te maken in de 3e klas en week in week uit met grote nederlagen achterbleef.
In een vorig sportleven op een andere groene ondergrond heb ik wel ervaring opgedaan met wedstrijden tussen teams van de zelfde vereniging. Elke week werd er samen getraind, partijvormen uitgevoerd, toegeleefd naar de wedstrijddag. En de wedstrijden zelf? Bikkelhard, scherpe duels, van de VAR had nog niemand gehoord, bij de spelers onderling weinig tot geen verrassingen meer en dus ook trainingsvormen die snel werden doorzien….
Het woord “training” is gevallen, dat woord viel me een paar weken geleden op in een verslag op de website na het eerste treffen tussen beide teams.  Na een redelijk kansloze nederlaag van team 8 tegen team 7 oordeelde de schrijver destijds dat trainingsarbeid voor team 8 wel zou lonen. 
Gezien de uitslag zou je denken dat dat klopt als een bus, maar de praktijk is eigenlijk totaal anders. Waar team 8 elke week vrijwel voltallig op de trainingsavond verschijnt, is dat bij team 7 eigenlijk helemaal niet het geval. 
Nu is het wel zo dat de jeugd van team 7 zo vaak als mogelijk met de eerste selectie meetraint en de senioren in dit team volledig op hun ervaring teren, spelinzicht en de foto’s van vroeger.
Team 8 probeert wekelijks op de maandagavond het niveau omhoog te krikken en soms op andere dagen aan details te werken. Met deze ingrediënten verliep het eerste treffen van een aantal weken geleden dus, slechts een paar partijen die wat meer minuten op de klok brachten, maar de meerderheid ging in rap tempo naar team 7. Het gemak waarmee team 7 overeind bleef was eigenlijk wel opvallend, met zorgvuldig spel en wachten op de fouten van team 8. Nu grossierden de mannen van team 8 daar behoorlijk in, en daarom ging het wel hard en snel richting een 8-2 uitslag. Of het na afloop nog lang gezellig is geweest na afloop is weet ik niet, dat heb ik niet meer afgewacht.
Met dit alles nog vers in het geheugen werd er weer toegeleefd naar de 2e confrontatie tussen beide teams. De voorbereiding was bij beide teams niet anders dan anders, dus niet trainen tegenover wel trainen, youtube filmpjes van linkshandige spelers kijken, bloeddoping, biologisch eten (nou nee), kortom alles wat moest leiden tot een goede afloop. In een vrij lege zaal zonder al teveel familieleden en overige belangstellenden was er nu wel sprake van een meer gelijk opgaande wedstrijd, maar was team 8 opnieuw niet bij machte om team 7 op een nederlaag te trakteren.
De 4-6 nederlaag voelde desondanks wel aan als een uitslag waar mee geleefd kon worden, al zal niet ieder spelend lid van team 8 dat onderstrepen.
Misschien toch maar gewoon doorgaan met trainen (of toch niet) ……..

Antoinet Wisse

About Antoinet Wisse